Nadat we in onze laatste week thuis rustig hadden ingepakt en nog uitgebreid afscheid hadden genomen van onze familie, vrienden en ons favoriete bier, waren we er eindelijk klaar voor. Uiteraard hebben we het niet droog kunnen houden op de luchthaven, maar eens vertrokken viel er heel wat spanning van onze schouders af.
Bij aankomst in Washington kwam daar een ander soort spanning voor in de plaats. We hadden het sowieso al niet zo hoog op met de Amerikanen en ze hebben niet geprobeerd om daar verandering in te brengen. Om te beginnen hebben we geleerd dat ze ook hier het eigen-volk-eerst-principe kennen. (80% van het personeel zat achter Americans Only loketten. Pas wanneer alle Amerikanen gecontroleerd waren, gingen er voor de buitenlanders meer loketten open.) Vervolgens werden we door een geuniformeerde zatte (of zotte?) Chinese Amerikaan met de grond gelijk gemaakt omdat één of ander formulier niet volledig genoeg ingevuld was, en nadat we onze bagage zelf fysiek over de grens hadden gezet, mochten we nog een kleine striptease houden... Soit, we zijn -samen met onze intacte bagage- goed aangekomen in Guatemala city.
Daar hebben we eerst geprobeerd om onze vergunning om langer dan 30 dagen te mogen rijden (met ons Belgisch rijbewijs) in orde te brengen. Voorlopig is ons dat niet gelukt, vanwege de vele eisen waaraan we moeten voldoen. Dit in tegenstelling tot de Guatemalteken zelf, als we het afmeten aan hun rijstijl. Laten we er dus maar vanuit gaan dat het vooral een administratieve kwestie is.
Na een rit van ca. 45km zijn we dan aangekomen in Antigua, een koloniaal stadje dat ooit nog dienst deed als hoofdstad van Guatemala tot het grotendeels verwoest werd door een reeks aardbevingen. Zoals zo vaak moet eerst het hele zaakje verder verloederen vooraleer men inziet hoe mooi en rijk het verleden kan zijn. Dat maakt dat men nu nog sites aan het restaureren is, sinds de hele stad in 1979 werd opgenomen in de werelderfgoedlijst van de UNESCO.
Met de hulp van Celestino, de vriendelijke gids van het toeristenbureau die hier op straat de nieuwkomers een beetje wegwijs maakt, hebben we een taalschooltje gevonden waar we ook logeren en driemaal per dag samen met de eigenaars eten. Vanaf morgen starten de echte lessen, ieder met een eigen leerkracht, maar tijdens de maaltijden steken we ook veel op want er wordt uitsluitend Spaans gesproken.
Zo, dit was het voor nu. ¡Hasta la próxima vez!
Virle y Esteban
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
5 opmerkingen:
Hoi Veerlie, en Steven,
Ik heb heel hard aan jullie gedacht dinsdag. Ik heb je mama nog niet gezien in de straat maar kga ze zeker nog uithoren over je afscheid.
De 'kop is eraf ' zoals ze zeggen kwens jullie een prachtige start in het mooie Antigua, Zelf ook geweest en mooie herinneringen aan.
Geniet van alle indrukken!
Veel liefs,
Leen de buurvrouw
Hey Veerle en Steven,
Amaai, ben content dat we iets van jullie hebben kunnen lezen en horen want ... wachten duurt toch lang. Hier is alles ok, alles gaat zijn normale gangetje. Als ik jullie verhaal lees dan ben ik weeral jaloers. Dus tussen de Spaanse les door héél véél fotookes trekken want zoals ge weet ben ik een foto-maniak.
Ga nu stoppen want heb een avondje uit ten huize Maras...
Geniet ervan, let vooral op jullie zelve en op mekaar en tot mails.
Groetjes,
Ingrid en C°
Allo Virle y Esteban,
Buena trabajar en guatamala, allee ik zal maar in het vlaams verder gaan, anders verleren jullie dat en mijn spaans is wel met paardenhaar op.
Het gaat jullie daar goed, volgens uw bericht zijn jullie goed aangekomen ja en die zotte amerikanen ik ken ze ook, die kunnen het soms al eens uithangen he.
Maar eens op uw plaats zal je het allemaal snel vergeten zijn, jullie zullen daar alle twee prachtig werk leveren, en van Veerle weet ik op haar voorlaatste werkdag dat ze er wat van kent.
Hier met mij is alles terug in orde.
hasta luego, y buena trabajar
mucho besos de Ludo y Alice
Gezien jullie ervaringen met de Amerikaanse arrogantie en de overgang naar het Castellano is het misschien wenselijk om de titeltaal van jullie berichtjes aan te passen.
En ja, ook voor ons schijnt de zon!
Voor de Johan wat minder, want hij heeft weer een ongelukkige actie naar zijn Eefje ondernomen.
we hopen da ge het goe het ginder en da ge op zondag toch nog een pintje kunt vinden.in ieder geval uit het oog is nios uit de corason he.
vanavond hof ter lo, we zullen een lieke aan eulle opdragen he iet van clouseau ofzo.
allee hasta la proxima y atalamoeiee
kozak en britje brut
Een reactie posten