These Boots Are Made For Walking

Hola Belgica!

Morgen vertrekt Sabrina en omdat zij op dit moment de enige werkende laptop heeft, brengen we jullie nu reeds weer op de hoogte. Ter vervanging van Sabrina komen er twee nieuwe vrijwilligers: Markus en Elena. Zij en Julia zullen hier blijven tot eind september, wanneer Eva terugkomt.
Ook deze maand verliep de rit naar San Mateo niet vlekkeloos. Vanwege hevige regenval was een stuk van de weg weggespoeld. Toen wij er passeerden waren onze dorpsgenoten nog flink aan het werk, maar wij konden toch al passeren. Al was dat niet zo eenvoudig. Door de resterende modder begon de auto ondanks de 4-wielaandrijving toch te schuiven. Gelukkig schoven we richting bergwand en niet richting ravijn. De schrik sloeg ons even om het hart, net als bij de Pojommers Hanne, Sylvie en Willem. Zij reden met ons mee omdat de weg tussen Pojom en San Mateo eveneens versperd was vanwege de regen.
Toch is het weer hier momenteel uitstekend, want we zitten in een tweede zomer. En dus zijn we nog maar eens naar het meer gegaan. We hebben er naar hartelust gezwommen en zijn voor de eerste keer op het idee gekomen om eens onder de waterval te gaan staan, erin te gaan zitten, erin te baden,... Volgende keer nemen we onze zeepjes mee.
Jammer genoeg moeten wij jullie ook een minpuntje vertellen. Bij het opstaan merkte Steven op een dag dat zijn rubberlaarzen verdwenen waren. Uit het verleden wisten we dat een praatje met de alcalde wel eens kan helpen. De burgemeester kan dan vervolgens een oproep doen en zo geschiedde. Via de luidspreker werd heel het dorp op de hoogte gebracht van Stevens´ gestolen botten, en werd vriendelijk verzocht van ze terug te brengen. Helaas, het einige dat deze oproep opleverde was dat gedurende enkele dagen de mensen naar Stevens´ voeten keken om te zien of hij al terug laarzen droeg.
De afgelopen weken werd er ook weer naarstig gewerkt in het kliniekje. Zo kwamen Tobias en Isabella (de plaatselijke vroedvrouw) uit Pojom om de traditionele vroedvrouwen bij te scholen. Enkele dagen later vertrokken wij weer naar Huehuetenango om met drie patienten op consultatie te kunnen gaan. Het vrouwtje die ons vorige maand een haan cadeau deed moest nu geopereerd worden. Samen met een redelijk groot kwaadaardig gezwel, moesten haar baarmoeder en eierstokken verwijderd worden. De operatie werd uitgevoerd door de zeer vriendelijke dokter Anzueto, die dit speciaal voor Vivir En Amor gratis heeft gedaan.
Deze gynecoloog was afgelopen zaterdag samen met enkele collega´s artsen en 4 tandartsen in Yalanhuitz voor een Jornada Medica.. Ondanks het feit dat 07.30u het afgesproken uur was, stonden de patienten reeds om 6 uur met hun neus tegen de deur van het kliniekje gedrukt. En dus moesten wij al vroeg beginnen met het uitdelen van de nummers. Ondanks de chaotische start hadden rond 16.00u toch zo´n 200-tal mensen hun consultatie gehad. De meerderheid werd met medicatie geholpen, en bij ca. 60 patienten werd minstens 1 tand getrokken. Het was een drukke dag, maar het heeft voor het kliniekje ook wat opgeleverd: centjes, medicatie en de belofte dat ze nog eens terugkomen.
Terwijl we dit schrijven zijn Markus en Elena 1 dag vroeger dan verwacht aangekomen. D.w.z. dat wij vanavond een klein feestje zullen bouwen.

Salud!

Perla y Esteban


Epiloog: Wie stonden er deze ochtend braaf te wachten aan het poortje? Inderdaad, de laarzen van Steven. Misschien waren ze gewoon eventjes gaan wandelen...