Diep In De Zee

Dag thuisfront!

Per overzet gingen we van het vasteland naar Utila, één van de Bay Islands gelegen in de Caraïbische Zee. Een kamertje vonden we bij Tony´s Place, alwaar de huisbazin met haar drinkbakjes vele kolibrietjes lokt. Nadat we geïnstalleerd waren gingen we op zoek naar een duikschool, want daar draait het in Utila om. Na een bezoek aan enkele scholen, keerden we terug naar onze eerste keuze: we zouden in zee gaan met het Captain Morgan´s Dive Centre. Wat de lokatie betreft, hadden zij een streepje voor op al de andere. De duikschool en het bijhorende hotel zijn namelijk gelegen op Jewel Cay/ Pigeon Cay. Dit zijn twee piepkleine eilandjes voor de kust van Utila. Er wonen slechts 350 mensen, er zijn geen auto´s, brommers, fietsen, ... en dus is de hoofstraat eigenlijk een wandelpad.
Maar zover zijn we eigenlijk nog niet, want de nacht voor ons vertrek naar de Cays werd Veerle ziek. Noodgedwongen werd ons geduld dus nog wat langer op de proef gesteld. Steven trok er dan maar alleen op uit om Utila een beetje te verkennen. Het straatbeeld is er zeer uiteenlopend. Je hebt er zowel mooie huizen met bijhorende golfkarretjes die hier gewoon dienst doen als auto, maar je vindt er ook het nodige verval. Waarschijnlijk overblijfselen van één of andere orkaan.
De dag daarop wandelden we samen naar de andere kant van het eiland en kwamen we enkele bewoners tegen: salamanders en leguanen in verschillende formaten en kleuren.
Na drie dagen Utila begonnen we dan echt aan onze duikcursus. Al heel vroeg in de ochtend werden we naar Jewel Cay gebracht waar we hartelijk werden ontvangen door Anke, onze Duitse duikinstructrice. We maakten ook kennis met vier sympathieke Amerikanen, waarmee we samen een klasje vormden. Na een inleidende video werden we op onze zwemkunsten getest: 200m zwemmen (van Jewel Cay naar Diamond Cay en terug) en 10 minuten drijven (verbazingwekkend simpel in zout water). In de namiddag kregen we onze eerste duikles die begon met het aantrekken van de hele uitrusting, een karweitje dat elke dag vlotter ging. Verder beperkte de les zich tot het aanleren van diverse basistechnieken in ondiep water: duikbril af- en opzetten, luchtvoorziening uit de mond nemen en terugplaatsen,...
De daarop volgende dagen gingen we in de voormiddag duiken (nog steeds oefenen, nu in diep water, maar toch ook al genieten) en bekeken we in de namiddag videos waarvan daarna onze kennis getest werd. En dan bleef er nog tijd over om te relaxen of om te snorkelen.
Na het behalen van het ´Open Water Dive´-certificaat hadden we nog twee fundives te goed en doken we naar een diepte van 18m.
Tijdens deze vierdaagse kwamen we heel wat tegen in de Caraïbische onderwaterwereld: prachtig gekleurde koraalriffen, een zeeschildpad die ons gezelschap opzocht, een zeepaardje dat rondhuppelde op de bodem, een baracuda, een goed gecamoufleerde krab, ontelbare kleurrijke visjes, enz...
Na ons onderwateravontuur gingen we via Utila terug naar het vasteland. We dachten enkele dagen van zon en zee te genieten in Trujillo, maar jammer genoeg regende het er pijpestelen en was er buiten het Santa Barbarafort niets te zien. We waren er dan ook snel terug weg en besloten om te gaan raften op de Río Cangrejal. Door omstandigheden legden we tweemaal het zelfde traject af in ons rubberbootje. Daardoor kregen we bij de tweede doortocht de gelegenheid om eens van een rots in de wilde rivier te springen en om ons al drijvend te laten meevoeren door de rivier.
Uitblazen van het raften deden we in de badstad Tela waar de zon intussen weer van de partij is. We namen er eens een kijkje op de verbrande pier. In betere tijden reed de goederentrein tot op de pier om de bananen rechtstreeks op de boot te kunnen laden. Wat overblijft is een uitstekende vissersstek en om één of andere reden is het ook de scheidingslijn tussen een vuil en een proper strand.
Ons verblijf in Honduras sloten we af met een tussenstop in Santa Rosa de Cópan, een gezellig stadje waar verder weinig over te zeggen valt.
Ondertussen zijn wij al terug in El Salvador, en dat betekent dat onze reis er bijna opzit, maar hou deze pagina toch nog eventjes goed in de gaten, want wij hebben nog een kleine verrassing voor jullie in petto!
Tot weldra,

Perla y Esteban